اگر نگاهی بیاندازی به رخسارم
می بینی که رنگی به چهره ندارم
چه خیالاتی نمی گذشت از سرم
نمی دانستم نمیخواهی بشی نصیبم
دلم می خواد می تونستم پیشت بیام و اونقدر گریه کنم تا
دل بی قرارم آروم بگیره...
دلم برات تنگ شده...
خیلی...
تنهام
من همینم که هستم
این طوری بار اومده ام
وقتی بخوام بخندم
آره درسته قهقهه می زنم
کسی رو که دوستم داره دوستش دارم
آیا تقصیر از منه
اگه اونی که دوستش دارم
همون قبلی نباشه
من همینم که هستم
« ژاک پره ور »