اینجا که نشسته ام در خانه..
فکرم تنها و عاشقانه به یاد تو
پرواز میکنم در خیالم به امید وصال تو
گفتی باید تحمل کنم دوری
باید عادت کنم به تنهایی
چشم !
صبر خواهم کرد....
صبر خواهم کرد....
فاصله زیاد نیست
فقط به اندازه ی یک عمر!
و خدایی هم هست ...
و خدایی که هنوز
به صبوری من ایمان دارد....
khob mitoni sabr nakoni
.va agar be khoda iman dari faghat be khodesh tavasol kon